Uzlaştırma, Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) m.253-255 hükümlerinde düzenlenen ve taraflar arasında barışı sağlamayı hedefleyen özel bir ceza hukuku kurumudur. Amaç, tarafların devlet yargısı yerine kendi iradeleriyle anlaşmasını sağlamak ve ceza yargısının yükünü azaltmaktır.
🔹 Uzlaştırmanın Uygulandığı Suçlar
Uzlaştırma, yalnızca kanunda açıkça belirtilen suçlarda mümkündür. Genel çerçevede şu suçlarda uzlaştırmaya gidilebilir:
-
Taksirle yaralama (CMK m.253/3)
-
Kasten yaralama (basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte)
-
Hakaret
-
Tehdit
-
Konuta veya işyerine girme suçu
-
Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarının bazı halleri
-
Güveni kötüye kullanma
-
Dolandırıcılığın basit şekli
-
Kişilerin huzur ve sükûnunu bozma
-
Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
-
Aile hukukundan kaynaklanan yükümlülüğün ihlali
-
Konut dokunulmazlığını ihlal
-
Mala zarar verme (basit halleri)
🔹 Uzlaştırmaya Tabi Olmayan Suçlar
Kanun koyucu, toplum düzenini daha ciddi şekilde ihlal eden suçlarda uzlaştırma yolunu kapatmıştır. Örneğin:
Bu suçlarda kamu yararı gereği uzlaştırma hükümleri uygulanmaz.
🔹 Uzlaştırmanın Sürece Katkısı
Uzlaştırma ile birlikte:
-
Taraflar uzun yargılamalarla uğraşmaz,
-
Maddi ve manevi tazminatlar daha hızlı çözümlenir,
-
Mağdurun zararının kısa sürede giderilmesi sağlanır,
-
Taraflar arasında sosyal barış yeniden tesis edilir.
🔹 Sonuç
Uzlaştırma, yalnızca kanunda sayılı suçlarda uygulanabilir. Bu nedenle taraflar veya avukatlar, dosyanın uzlaştırmaya tabi olup olmadığını incelemeli, gerektiğinde Cumhuriyet savcısı veya mahkemeye başvurarak süreci talep etmelidir.
Başvuru için tıklayınız.