Türkiye’de atık yönetimi ile ilgili mevzuata göre:
· 2872 Sayılı Çevre Kanunu’nun 8.maddesinde: Her türlü atık ve artığı doğrudan ve dolaylı biçimde alıcı ortama vermek, depolamak ve benzeri faaliyetlerde bulunmak yasaktır.
· 5491 sayılı Çevre Kanunu’nda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 11.maddesindeki değişikliğe göre; “Büyükşehir belediyeleri ve belediyeler evsel katı atık bertaraf tesislerini kurmak, kurdurmak, işletmek veya işlettirmekle yükümlüdürler.
· 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu’nun 7.maddesine göre: “...katı atık yönetim planını yapmak, yaptırmak; katı atıkların kaynakta toplanması ve aktarma istasyonuna kadar taşınması hariç katı atıkların ve hafriyatın yeniden değerlendirilmesi, depolanması ve bertaraf edilmesine ilişkin hizmetleri yerine getirmek bu amaçla tesisler kurmak kurdurmak...”
· 5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 14.ve 15.maddelerine göre: “...katı atıkların toplanması, taşınması, ayrıştırılması, geri kazanımı, ortadan kaldırılması ve depolanması ile ilgili bütün hizmetleri yapmak, yaptırmak...”
· 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu, Çevre ve Temizlik Vergisi (ÇTV)’ nin 97.maddesine göre: “Kirleten öder prensibiyle atık üreticilerinin atık yönetimi hizmetlerine katılımı sağlanmaktadır.”
· 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 181.ve 182.maddelerine göre: çevrenin kasten ve taksirle kirlenmesine ilişkin cezalar düzenlenmiş olup, sorumlulara hapis cezasına varacak şekilde cezai yaptırım öngörülmüştür (Atık Yönetimi Eylem Planı 2008-2012, 2008).
Atık yönetimi genel esaslarına ilişkin yönetmelik, Katı Atıkların Kontrolü Yönetmeliği, Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği, Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği, Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği gibi çıkarılan çeşitli yönetmeliklerde atıklarla ilgili tanımlar, genel esaslar, uygulamalar ve yaptırımlar açıklanmaktadır.
· Türkiye’de katı atık yönetiminin mevcut durumunun belirlenmesi amacıyla 2005 yılında uluslararası bir konsorsiyum tarafından ‟Türkiye için Yüksek Maliyetli Çevre Yatırımlarının Planlaması (YMÇYP)’’ AB Projesi’nde ele alınmıştır. Bu projeye göre; Türkiye’de yaygın olarak kullanılan atık toplama metodunun, kaldırım kenarına bırakılan plastik torbalar ve çok katlı binalarda yaşayan nüfusa hizmet veren büyük atık konteynırlarından oluştuğundan bahsedilmektedir. Türkiye’de atık toplama sıklığının şehirlerde her gün; küçük yerleşimlerde haftada 1-3 sefere kadar değiştiği belirtilmiştir. Türkiye genelinde toplama araçlarının hacminin genellikle 7 m3 ile 13 m3 arasında değişmektedir (Atık Yönetimi Eylem Planı 2008- 2012, 2008).
Türkiye de atık yönetimi konusunda toplumda farkındalık oluşturmak ve atık azaltma, geri dönüşüm ve doğru atık yönetimi uygulamalarını teşvik etmek için çeşitli eğitim ve bilinçlendirme faaliyetleri yürütülmektedir. Bu faaliyetler özellikle okullar, sivil toplum kuruluşları ve belediyeler tarafından gerçekleştirilmektedir. Böylece Türkiye’de atık yönetimi sürekli olarak geliştirilmekte ve iyileştirilmektedir.